No to fru...

Wylądowałem przed chwilą w DXB. Za każdym razem, kiedy widzę ten porządek, te kolejki, w których nikt się nie pcha, te uśmiechnięte i chętne do pomocy twarze pracowników informacji, celników, którzy mają motywację do pracy – doznaję szoku kulturowego (w terminologii Saudyjczyków, którzy spędzili kilka lat za granicą zjawisko to nosi nazwę „reverse culture shock”).



Nie było czekania na taksówkę, nikt nie próbuje „białego człowieka” oszukać, nie ma stresu... Przez jakiś czas nie mogłem zrozumieć dlaczego Marcelina (pozwolę sobie bez "Pani", bo to w sumie koleżanka po "fachu") tak się zachwyca tym krajem, ale po tym jak sam zaśliniłem szybę w taksówce podziwiając nocne widoki, wiem, że pewnie opisywałbym ten kraj jako raj na ziemi...

Dwa dni tutaj, później powrót do (mniejszej) codzienności bahrańskiej (mocno niespokojnej ostatnimi dniami), by od soboty znów przywitać trzeci świat w Jeddah (Jiddah/Dżudda).
Całe szczęście, że jest tam z kim dzielić niedolą braku życia socjalnego ;) Pozdrowienia dla M&M i P, z którymi miałem przyjemność świętować rocznicę odzyskania bytu państwowego naszej Ojczyzny!