Sokół podręczny

I znów będzie o samolotach. W ubiegłym tygodniu zasiadłem wygodnie w fotelu Airbusa A320 kursującego pomiędzy Dammam i Jeddah, zamknąłem oczy i zdrzemnąłem się w oczekiwaniu na start. Kilka minut później w korytarzu zrobiło się dość ciasno i gwarno - pomyślałem, że znów ktoś zasłabł (niewiarygodne ile ludzi w samolocie okazuje się nagle doktorem / przeszkolonym ratownikiem etc - byłem świadkiem takiej sytuacji). Gdy stewardessa poprosiła o zapięcie pasów i samolot ruszył z miejsca, na miejscu obok ujrzałem coś... innego. Pełnowymiarowy jastrząb (sokół? A może orzeł - zaraz jakiś ornitolog mnie poprawi). W klasie "economy". Dwóch podróżników wyposażonych w skórzane rękawice, smycze, z pełnowymiarowymi ptakami na pokładzie. Niby nigdy nic, gdyby nie fakt, że takie ptaki nie lubią latać. Tzn. pewnie lubią, w końcu to ptaki - ale nie w klasie economy! Do samolotu z nimi to raczej słaby pomysł...



W trakcie trwania lotu ten siedzący bliżej mnie cały rozpościerał swoje skrzydła próbując złapać równowagę. Robił niesamowite wrażenie.



Pokazałem to zdjęcie jednemu Saudyjczykowi - okazuje się, że temat przewożenia ptaków samolotami jest dość drażliwy w Arabii i ogólnie toczy się tutaj całkiem zażarta dyskusja zwolenników z przeciwnikami tego rodzaju podróży. Sam nie wiem co myśleć - dla mnie to było całkiem egzotyczne doznanie, ale cały czas nie mogłem się pozbyć myśli, że ten dziób jest tak cholernie ostry, że nie chciałbym, żeby nagle sokół (a może jastrząb) zgubił swój czepek i w panice zaczął szukać drogi ucieczki z kabiny, dziobiąc po drodze wszystko (wszystkich), co popadnie.